Π.Α.Ο.Κ. 1 – 0 maydanozbahçe

Προχθές στην Τούμπα μπήκε ένα οριστικό τέλος σε μια αρνητική παράδοση πέντε χρόνων που ήθελε τον ΠΑΟΚ δίχως νίκη σε ευρωπαϊκούς εντός έδρας αγώνες. Η ομάδα μας νίκησε τη φενέρ με 1-0 και έκανε το πρώτο βήμα πρόκρισης στους ομίλους του Europa League, αφήνοντας πίσω τη σκιά του ευρωπαϊκού της παρελθόντος στα χρόνια της μαυρίλας. Το μόνο που απομένει είναι η υπόθεση πρόκριση να τελειώσει μέσα στην Κωνσταντινούπολη, με το ασπρόμαυρο προσκύνημα 2.500 και πλέον ΠΑΟΚτσήδων στη φυσική έδρα της ομάδας μας.

Οι ελάχιστοι Τούρκοι που βρέθηκαν στη θύρα 8 της Τούμπας επιβεβαίωσαν την καθολική οπαδική αλήθεια. Ότι όση διαφήμιση και φιοριτούρα και αν κάνουν κάποιοι για την πάρτη τους μέσω ίντερνετ και ΜΜΕ, όταν σε μια τόσο σπουδαία εκδρομή αδυνατούν να εξαντλήσουν 800 εισιτήρια και τελικά δεν εμφανίζονται ούτε 200, είναι ανύπαρκτοι. Αν κρίνουμε και από τον καταιγισμό φωτογραφικών φλας που άστραφταν προς το μέρος μας καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα, οι λιγοστοί κιτρινιάρηδες ήρθαν περισσότερο για τουρισμό και για να θαυμάσουν το πως είναι μια πραγματική έδρα, παρά για εκδρομή.

Η εικόνα της κερκίδας μας ήταν πολύ καλή, αλλά σε καμία περίπτωση ιδιαίτερα εντυπωσιακή και ενδεικτική του πως οφείλει να είναι η Τούμπα. Συγκριτικά με τον αγώνα με τον Άγιαξ υπήρξε αισθητή βελτίωση. Παρά την αφόρητη κατάσταση από το συνωστισμό και τις ακραία υψηλές θερμοκρασίες ο ρυθμός και η ένταση δεν έπεσαν σε κανένα σημείο του αγώνα, ενώ τα γνωστά ξεσπάσματα στην 4 συνέπαιρναν στο τραγούδι και το χοροπηδητό ολόκληρο το γήπεδο. Ειδικά μετά το γκολ του Vierinha η Τούμπα σείονταν από τον παλμό της κερκίδας. Η εμφατική παρουσία της ομάδας μέσα στο γήπεδο αφενός, και η εναλλαγή συνθημάτων και ρυθμών αφετέρου, βοήθησαν την κερκίδα να διατηρήσει την εικόνα αυτή και στο δεύτερο ημίχρονο, με το τελευταίο δεκάλεπτο της αναμέτρησης να αποτελεί την καλύτερη και εντυπωσιακότερη στιγμή της κερκίδας μας. Οι σημαίες που ανέμιζαν συνεχώς κατά μήκος όλου του πετάλου υπενθύμισαν το πόσο εύκολα ομορφαίνει η κερκίδα μας με τον πιο απλό τρόπο.

Ωστόσο δεν θα μπορούσε να λείψει και η μελανή στιγμή, ακόμα και σε μια γιορτή όπως αυτή. Σε ανύποπτο χρόνο, οι οπαδοί του κιτρινομπλέ μαϊντανού κατάφεραν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους με το ταυτόχρονο άναμμα καμιά 10-15 πυρσών. Αυτό βέβαια δεν ήταν αρκετό ώστε να αλλάξει κάτι στη συνολικά εντελώς αποτυχημένη παρουσία τους στην Τούμπα, αλλά αποτέλεσε μια ιδανική ευκαιρία για αυτοκριτική. Τα τοπικά ΜΜΕ και οι δακρύβρεχτες εκκλήσεις της διοίκησης κατάφεραν όχι μόνο να μην ανάψει (σχεδόν) κανενός είδους πυροτέχνημα στην Τούμπα στα μέχρι τώρα ευρωπαϊκά ματς, αλλά και να δημιουργηθεί ένα άνευ προηγουμένου κλίμα στο λαό του ΠΑΟΚ για πειθαρχία στους κανονισμούς της ΟΥΕΦΑ και την καταδίκη κάποιας τέτοιας ενέργειας, όπως και έγινε. Πιστεύουμε δεν τους χάλασε καθόλου αυτούς στις σουίτες των επισήμων και αυτούς που κράζανε στο ματς με τον Άγιαξ η εικόνα της φλεγόμενης 8, και ελπίζουμε να θυμήθηκε ο ΠΑΟΚτσής το πως πρέπει να αντιμετωπίζει τις εκάστοτε απαγορεύσεις, απ' όπου και αν αυτές προέρχονται.

Στις 26/8 έχουμε ραντεβού με την Ιστορία. Την επόμενη Πέμπτη ο ΠΑΟΚ επιστρέφει σπίτι του. Ο λαός του θα είναι εκεί, πιστός στο καθήκον του και το ιστορικό του χρέος.

Υ.Γ. Έντρομη η κοινή γνώμη παρακολούθησε τα βίαια επεισόδια στο φιλικό αγώνα μπάσκετ Ελλάδας-Σερβίας να αμαυρώνουν τον ελληνικό αθλητισμό και τη γενικότερη εικόνα της χώρας μας διεθνώς. Περιμένουμε από την Ελληνική Αστυνομία και την Πολιτεία να πατάξει τους επώνυμους και ακριβοπληρωμένους χούλιγκανς που τα έκαναν γυαλιά-καρφιά προχθές στο κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, με τον ίδιο ζήλο και αυστηρότητα που αντιμετωπίζει τους άγνωστους και άσημους.