ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ ΠΑΟΚ : ΕΔΡΕΣ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

Mε την ξέφρενη πορεία της ομάδας μας στο βόλεϋ τις πρώτες αγωνιστικές του φετινού πρωταθλήματος προέκυψε και πάλι η συζήτηση για τη στήριξη του κόσμου στο συγκεκριμένο τμήμα.


Με τις πολλαπλές κατακτήσεις τίτλων και επιτυχιών τα τελευταία χρόνια από τα τμήματα του ΠΑΟΚ μας σε γυναικείο ποδόσφαιρο και χαντμπολ γεννήθηκε ένα νέο ενδιαφέρον για τα ερασιτεχνικά τμήματα από την ευρύτερη μάζα του κόσμου μας. Από εκεί που στο γήπεδο βρισκόντουσαν μόνο λιγοστοί πιστοί συνδεσμίτες και συγγενείς και φίλοι των αθλητών, πλέον έχει δημιουργηθεί ένας πυρήνας με σταθερή παρουσία σε αθλήματα πέραν του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.

Φέτος βλέπουμε το τμήμα του βόλεϋ να κάνει μια πορεία αντίστοιχη του τμήματος χάντμπολ τα τελευταία χρόνια, πρωταγωνιστώντας στο πρωτάθλημα, προσελκύοντας το ενδιαφέρον του κόσμου και την υποχρέωση να δημιουργηθεί μια καυτή έδρα και να επιβραβευθεί επίσης η καλή πορεία της ομάδας.

Μπορεί με 400-500 άτομα το κλειστό της Μίκρας ή το γήπεδο της Τριανδρίας να μετατρέπεται σε πραγματική έδρα, η κατάσταση όμως είναι τελείως διαφορετική όσον αφορά στο βόλεϋ και το PAOK sports arena. Άσχετα με την αγωνιστική κατάσταση της ομάδας, ένα γήπεδο με 8.000 θέσεις όπως το παλατάκι εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει έδρα σε ένα άθλημα όπως το βόλεϋ. Ακόμα και μεγάλες ευρωπαϊκές  ομάδες, από χώρες με παράδοση στο άθλημα όπως η Ιταλία και η Ρωσία έχουν γήπεδα χωρητικότητας το πολύ 2-3 χιλιάδων θεατών, ενώ γήπεδα μεγαλύτερης χωρητικότητας τα χρησιμοποιούν μόνο σε μεγάλα εμπορικά ευρωπαϊκά παιχνίδια καθώς μόνο τότε μπορούν να τα γεμίσουν (π.χ. η Macerata και η Sisley).

Όσον αφορά στον ελληνικό χώρο, οι ομάδες που παραδοσιακά πρωταγωνιστούν στο άθλημα έχουν για έδρα (η είχαν κατά καιρούς) γήπεδα όπως το Κατσάνειο και τα κλειστά του Μετς και του Ρέντη, γήπεδα μικρά τα οποία μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε δυναμική έδρα με μερικές εκατοντάδες κόσμου. Και πάλι, ακόμα και οι καταξιωμένες ελληνικές ομάδες αγωνίζονται συνήθως σε άδεια γήπεδα, με εξαίρεση ευρωπαϊκά ματς ή ντέρμπι, γεγονός ενδεικτικό ότι το άθλημα αδυνατεί γενικότερα να τραβήξει το ενδιαφέρον του κοινού στην Ελλάδα.

Με αυτά τα δεδομένα, είναι αδιανόητο η ομάδα μας στο βόλεϋ να χρησιμοποιεί το χαώδες παλατάκι για έδρα. Είναι τουλάχιστον αστείο να μιλάμε για έδρα στην Πυλαία, από τη στιγμή δε που εδώ και 10 χρόνια (εξαιτίας βέβαια εκτός των άλλων και της αγωνιστικής μας μετριότητας) δεν έχουμε καταφέρει να μετατρέψουμε σε απόρθητη έδρα το παλατάκι στο μπάσκετ. Φυσικά υπάρχει πάντα το ζήτημα του ενοικίου που θα κληθεί να πληρώσει ο Α.Σ. σε άλλο γήπεδο, ενώ το παλατάκι είναι ιδιόκτητο, ενώ επίσης στο παρελθόν παίκτες έχουν δηλώσει ότι απολαμβάνουν να παίζουν σε ένα γήπεδο όπως το PAOK Sports Arena ακόμα και αν είναι "άδειο".

Σε κάθε περίπτωση, ένα παρόμοιο θέμα με αυτό του βόλεϋ το έχουμε ξανασυναντήσει την περασμένη χρονιά στο χάντμπολ. Μπορεί ένας πυρήνας 30-50-100 ατόμων να δήλωνε παρόν σε κάθε ματς και να στήριζε την ομάδα, ωστόσο αυτό απέχει πολύ από τον χαρακτηρισμό "έδρα κολαστήριο". Το πρόβλημα βρίσκεται στην νοοτροπία και κάποιες συνήθειες που έχουν αποτυπωθεί στον οπαδικό μας χαρακτήρα. Δεδομένου του ότι οι περισσότεροι που θα "ψηθούν" να στηρίξουν ένα τμήμα όπως το βόλεϋ η το χάντμπολ θα είναι πιτσιρικάδες συνδεσμίτες που έχουν διάθεση να φωνάξουν για τον ΠΑΟΚ σε όποιο άθλημα κι αν παίζει, είναι αρκετά δύσκολο για πολλούς να μετακινούνται σε μόνιμη βάση ως την Μίκρα (η την Πυλαία στο βόλεϋ), ενώ επίσης είναι άγνωστο το πόσος κόσμος θα βρεθεί κάθε φορά στο γήπεδο και αν θα είναι αρκετοί ώστε να γίνει μια αξιοπρεπής κερκίδα. Επίσης τα γήπεδα βρίσκονται περισσότερο σε χωράφια και όχι σε γειτονιές στην πόλη όπου θα μπορούσε εύκολα ο καθένας να παει, η ακόμα και να βρεθεί στην τύχη εκεί ακούγοντας συνθήματα και φωνές. Η αιτιολογία της απόστασης μπορεί σε αρκετούς να φανεί σαν φτηνή δικαιολογία, αλλά η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται στην νοοτροπία του κόσμου μας σε τέτοια ζητήματα. Ας δούμε και το ότι πολλοί είναι ικανοποιημένοι με το να υπάρχουν 20 σύνδεσμοι στην πόλη (και άλλοι τόσοι στον νομό Θεσσαλονίκης), υποστηρίζοντας ότι πρέπει να υπάρχει ένας κάθε 500 μέτρα, λες και οι ιεροί σύνδεσμοι του ΠΑΟΚ είναι περίπτερα.

Η μόνη ενδεδειγμένη λύση για να έχουμε καυτή έδρα στο βόλεϋ είναι να επιστρέψει η έδρα της ομάδας μας σε κάποιο μικρότερο κλειστό γήπεδο μέσα στην πόλη, όπως ήταν παλιότερα στο κλειστό της ΜΕΝΤ στην Τούμπα  στα τέλη των 90’s και στο κλειστό της Νεάπολης στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, χωρίς αυτές οι 2 να είναι οι μόνες επιλογές.Στο χάντμπολ τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα λόγω τεχνικών περιορισμών σχετικά με μεγέθη που πρέπει να έχει ο αγωνιστικός χώρος, και έτσι τα γήπεδα είναι λιγότερα.

Ο Α.Σ. πρέπει να μελετήσει όλες τις περιπτώσεις κλειστών γηπέδων και να καταλήξει στις ιδανικότερες, και στη συνέχεια να έρθει σε επαφή με δήμους και ιδιοκτήτες γηπέδων ώστε να βρει την πιο συμφέρουσα λύση για να έρθει ο κόσμος πιο κοντά στα τμήματα του ΠΑΟΚ. Εγείρεται βέβαια η ερώτηση κατά πόσο η παρούσα διοίκηση του Α.Σ. όντως επιθυμεί να ενδιαφερθεί ο κόσμος για τον ερασιτέχνη ΠΑΟΚ, έχοντας υπ' όψιν το ζήτημα της Νέας Τούμπας.

Τα οφέλη του να παίζουν τμήματα του ΠΑΟΚ που πρωταγωνιστούν, σε γήπεδα σε ασπρόμαυρες γειτονιές είναι πολλαπλά, τόσο για τον κόσμο και τους συνδέσμους της περιοχής, όσο και την δημιουργία και ενίσχυση ενός πιο "κλειστού" και ενεργού οπαδικού πυρήνα, ο οποίος σιγά σιγά θα μεγαλώνει. Άλλωστε, μια σταθερή παρουσία κόσμου στα γήπεδα θα προσελκύσει χορηγούς και θα φέρει έσοδα (ακόμα και μόνο από τα εισιτήρια) στον Ερασιτέχνη τα οποία θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί για τυχόν ενοίκια αλλά και για να ενισχύσει τα τμήματα. Ο ΠΑΟΚ επιβάλλεται να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα του κόσμου του με τον καλύτερο τρόπο, και να βασιστεί στην πραγματική του δύναμη και όχι σε επικοινωνιακά ψευτο-πρεστίζ.