ΚΑΛΛΙΘΕΑ 2013 - ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ

Καλλιθέα-ΠΑΟΚ για το Κύπελλο και ο λαός του ΠΑΟΚ δηλώνει παρών. Περίπου 50-60 άτομα ξεκινήσαμε με το πρώτο πρωινό τρένο από τη Θεσσαλονίκη, με πολύ κόσμο από την πάντα μάχιμη επαρχία να ανεβαίνει στη διαδρομή. Να σημειωθεί ότι αρκετοί οπαδοί μας βρίσκονταν ήδη στην Αθήνα από βραδύς, ενώ πολλοί ταξίδεψαν μεμονωμένα.

Όλα έβαιναν καλώς μέχρι να φτάσουμε στη Λάρισα, όπου για κάποιο λόγο που μόνο οι υπεύθυνοι του ΟΣΕ γνωρίζουν δημιουργήθηκε ολόκληρο πρόβλημα με τη μετάβαση μας. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου μας είχε εισιτήρια κανονικά, και προτού καν γίνει ο έλεγχος των εισιτηρίων όλου του τρένου απ' τους ελεγκτές, με το έτσι θέλω λες και ο ελληνικός σιδηρόδρομος είναι τσιφλίκι του παππού τους σταμάτησαν για δυόμιση περίπου ώρες το τρένο στη Λάρισα. Το αποτέλεσμα εκτός από τη δική μας, η ταλαιπωρία εκατοντάδων ακόμα επιβατών που δεν έφταιγαν σε τίποτα. Δεν ήθελε και πολύ βέβαια για να αρχίσει πανελλαδικά το ράδιο αρβύλα περί βανδαλισμών, καταστροφών και επεισοδίων με την αστυνομία, τα οποία διέψευσε ο ίδιος ο αρχίμπατσος της Λάρισας.

Με τα πολλά και κατόπιν παρότρυνσης των ίδιων των μπάτσων, επιβιβαστήκαμε σε άλλο τρένο μόνοι μας και συνεχίσαμε το ταξίδι μας. Το μεσημέρι της Πέμπτης στο Σταθμό Λαρίσης θα νόμιζε κανείς ότι έγινε πραξικόπημα, καθώς η επιστράτευση τόσων πολλών αστυνομικών (ΜΑΤ, μηχανάτοι, ασφαλίτες) σίγουρα δε δικαιολογείται για τη συνοδεία οπαδών. Με τα πολλά φτάσαμε στον Πανελλήνιο,  όπου επικρατούσε η γνώριμη γιορτινή ατμόσφαιρα μέχρι να 'ρθει η ώρα να φύγουμε για το γήπεδο.

Όταν ήρθε η ώρα ξεκινήσαμε από την Ομόνοια και πήραμε τον ηλεκτρικό. Κατεβήκαμε στα Πετράλωνα (περίπου 100 μέτρα απ' τον τοπικό σύνδεσμο των βάζελων που φυσικά ήταν άφαντοι όλη την ημέρα) και ξεκινήσαμε  ποδαράτη πορεία προς την Καλλιθέα χωρίς καμία συνοδεία. Μαζί με τον κόσμο που είχε έρθει στο σύνδεσμο και ακολούθησε την πορεία ήμασταν περίπου 150 άτομα, χωρίς φυσικά να είναι όλοι "ψιλιασμένοι". Υπήρχαν δηλαδή και πολλοί απλοί φίλαθλοι που πήγαιναν να δουν την ομάδα. Η πορεία διήρκεσε περίπου μισή ώρα και φυσικά δεν είχαμε καμία ενόχληση από αλλόθρησκους ή συνοδεία αστυνομίας.

Πλησιάζοντας στο γήπεδο όμως, μπορούσε να διακρίνει κανείς διάσπαρτη παρουσία διαφόρων ειδών μπάτσων οι οποίοι απλά... περίμεναν. Οι υποψίες επιβεβαιώθηκαν όταν μετά από οπτική προειδοποίηση βγήκαν από το στενό ενός οίκου ανοχής, περίπου 50 με 60 κόκκινες πουτάνες, με καμιά δεκαριά μολότοφ, δυναμίτες, ναυτικές φωτοβολίδες, παλούκια, μάρμαρα, κράνη και προκλητικό υφάκι τέλoς πάντων, και επιτέθηκαν στην ειρηνική πορεία μας. Μετά από περίπου ένα λεπτό ανταλλαγής πυρομαχικών ξεκινήσαμε να τους παίρνουμε μέτρα, ώσπου τους βάλαμε πίσω στο στενό. Εκεί γύρισαν τελείως τις πλάτες και...η ζωή τραβάει την ανηφόρα.

Με το που έληξε το σκηνικό η αστυνομία ξαφνικά αποφάσισε να ενεργήσει και εμφανίστηκαν από παντού οι προαναφερόμενοι διαφόρων ειδών μπάτσοι οι οποίοι άρχισαν να χτυπούν αδιακρίτως. Με τα πολλά, φτάσαμε στο γήπεδο, όπου αφού εκφράσαμε τα έντονα παράπονά μας για την έλλειψη αστυνόμευσης στο κέντρο της πρωτεύουσας, μπήκαμε στην υπερσύγχρονη κερκίδα του κατάμεστου γηπέδου της Καλλιθέας για να απολαύσουμε ένα ματς επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ (αν εξαιρέσει κανείς τον αγωνιστικό χώρο-χωράφι και τους προβολείς που κλείσανε για καμιά ώρα) στο οποίο η ομάδα μας ηττήθηκε από την αρμάδα του Γιάννη Παπακώστα-Μουρίνιο. 

Αν και καθημερινή στο Ελ Πάσο βρέθηκαν πάνω από 1000 οπαδοί του ΠΑΟΚ, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων από Αθήνα και νότια Ελλάδα γενικότερα, γεγονός που μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι καλύτερο είχαν να κάνουν πολλοί... απόντες συνοπαδοί μας, κυρίως από Θεσσαλονίκη μεριά, ειδικά από τη στιγμή που ήταν σχεδόν βέβαιο ότι η εκδρομή θα είχε και θερμό τετ-α-τετ... Η κερκίδα έβγαζε τρελά γούστα, πράγμα στο οποίο βοήθησε και το διπλό εκτός γηπέδου λίγο νωρίτερα, χωρίς βέβαια να συγκινήσει ιδιαίτερα κάποιον απ' τους 11 στο χορτάρι...

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής αυτή τη φορά με συνοδεία δυστυχώς, και με ηλεκτρικό και μετρό γυρίσαμε στον σταθμό Λαρίσης όπου ταλαιπωρηθήκαμε ξανά με τις παράλογες ιδέες των μπάτσων που μας έβαλαν πάλι σε ξεχωριστό τρένο.

Η όλη υπόθεση της επιδρομής στην Καλλιθέα έδειξε ότι όταν υπάρχει πλάνο, οργάνωση και πειθαρχία, είμαστε ικανοί για όλα. Ιδίως εκδρομές αυτού του τύπου πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε πάντα με σοβαρότητα και ομοψυχία, καθώς τέτοιες στιγμές είναι ικανές να συσπειρώσουν ή να διασπάσουν ένα οπαδικό κίνημα. Η εκδρομή στην Καλλιθέα θα μείνει στην μνήμη μας ως μια απ' τις πιο ΠΑΟΚ φάσεις των τελευταίων χρόνων. 

Υ.Γ. Οι βαζέλες τρέχουνε μέσα στα μπουρδέλα, οι γαύροι τρέχουνε κάτω απ' τα στουντιάκια, τι χάλι είναι αυτό το δικό σας, ούτε να γαμήσετε δεν θα μπορείτε σε λίγο απ' τα ψυχολογικά...