ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ

Υπάρχει ένα μυθικό μέρος στην Θεσσαλονίκη το οποίο οι οπαδοί της εβραϊκής μειονότητας της πόλης έχουν δαιμονοποιήσει διότι συσχετίζεται με πολλές, αμέτρητες άσχημες στιγμές για αυτούς. Γι αυτό και αποτελεί πραγματικό θρίαμβο το ότι πάτησαν το άβατο των Ιμίων, αφού μαζεύτηκαν σε τριψήφιο αριθμό (ένα μικρό θαύμα από μόνο του) και σε μεταμεσονύχτιες ώρες. Και είναι θρίαμβος γιατί ως γνωστόν τα σκουλήκια δεν μπαίνουν στα πανεπιστήμια ούτε με πανελλαδικές. Απορίας άξιο είναι το τι και ποιον ακριβώς περίμεναν να βρουν 100 άτομα στις 1 η ώρα το βράδυ έχοντας κρατήσει την παράτολμη πράξη τους επτασφράγιστο μυστικό μέχρι την στιγμή που πήγαν...

Με αυτά και με αυτά και μετά από μια ήσυχη εβδομάδα φτάνουμε στην ημέρα του ματς όπου τα σκουλήκια αυτή τη φορά πρωτοτύπησαν και αντί να φτιάξουν τα συνηθισμένα 5-6 ανύπαρκτα πανιά του ΠΑΟΚ για να τα κρεμάσουν, έστρεψαν τον δημιουργικό τους οίστρο στην κατασκευή ενός και μόνο πανώ γιγαντιαίων διαστάσεων όπου αναφέρονται τα 4-5 σκηνικά που έχουν πάρει (τα μισά με το μυαλό τους) την τελευταία δεκαετία. Βέβαια άμα βγάλουμε εμείς πανί για τα σκηνικά που τους έχουμε πάρει την τελευταία τριετία μόνο, για να το απλώσουμε δεν θα μας φτάσει όχι η ευθεία του πετάλου, αλλά ούτε η ευθεία της Καυτατζόγλου (μη σε πω της Νέας Εγνατίας και ξύνω πρόσφατες πληγές)....

Το μεγάλο πανηγύρι βέβαια ήταν μετά το ματς, όπου 30-40 ηρωικά σκουλήκια, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας τόσο για τους βαθμούς που έκοψαν απ τον ΠΑΟΚ όσο και για το γεγονός ότι πέρασε βδομάδα Άρης-ΠΑΟΚ χωρίς να φάνε ξύλο, αποφάσισαν να περάσουν στην επίθεση. Έχοντας εντοπίσει μαγαζί στα όρια της γειτονιάς τους όπου είχαν αράξει ποδοσφαιρόφιλοι, πήραν την μεγάλη απόφαση. Μαζεύτηκαν με κράνη και φουλφεις κοντά στο εν λόγω μέρος και πήραν το πιο άγριο ύφος τους. Δυστυχώς οι αναλογίες δεν ήταν υπέρ τους διότι στο μαγαζί υπήρχαν ούτε λίγο ούτε πολύ 12 ολόκληροι ενήλικοι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου. Όμως το πρώτο βήμα είχε γίνει και πλέον δεν υπήρχε γυρισμός, αφού οι εν λόγω φίλαθλοι τους είχαν καταλάβει και άρχισαν να κατευθύνονται απειλητικά προς το μέρος τους. Φυσικά τα σκουλήκια δεν αντιστάθηκαν (εδώ δεν αντιστάθηκαν στην Κατοχή δηλαδή τώρα θα ξεκινούσαν;) και άρχισε το πατροπαράδοτο κυνήγι. Μετά απ το ρεζιλίκι τους τα σκουλήκια ξαναμαζεύτηκαν σε τριψήφιο αριθμό αυτή τη φορά για να είναι σίγουροι και αποπειράθηκαν να ξαναπλησιάσουν στο μαγαζί (όπου είχαν φτάσει μαυροφορεμένες ενισχύσεις) για να ρεφάρουν την ξεφτίλα αλλά οι μπάτσοι έκοψαν τον 2ο γύρο...

Όπως έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, για κάνα 25 με 5, 10 με 2, 7 με 1 κλπ κλπ καλοί είστε, αλλά ως εκεί. Όταν χτυπάει διψήφιο νούμερο ο αριθμός των ΠΑΟΚτσήδων αντενδείκνυται στα αφεντικά της πόλης να επιχειρούν το οτιδήποτε, καθώς οι πιθανότητες για κατοστάρια είναι αυξημένες.