Kαι όμως στον φετινό ΠΑΟΚ της παράνοιας και της απογοήτευσης σε όλα τα επίπεδα, το είδαμε και αυτό: η ομάδα κατάφερε να χάσει το πρωτάθλημα μέσα σε 30 δευτερόλεπτα και μάλιστα μέσα στο σπίτι της από υποδεέστερο αντίπαλο.
Φυσικά και δεν έχουμε να καταλογίσουμε το παραμικρό στους παίχτες μας, που κατάφεραν όλη τη χρονιά να φτάσουν τόσο κοντά στην υπεράσπιση του τίτλου τους, απλήρωτοι, χωρίς τη βοήθεια του κόσμου για 10 εντός έδρας αγώνες, με αποχωρήσεις παιχτών μεσούσης της χρονιάς και πολλά ακόμα προβλήματα. Είναι κρίμα όμως να πετάς τους προσωπικούς κόπους μιας χρονιάς με τόσο λάθος διαχείριση, που δεν αρμόζει σε πρωταθλήτρια ομάδα, και να απογοητεύεις έναν ολόκληρο λαό που λαχταρούσε όσο τίποτα αυτό το πρωτάθλημα σε μια προβληματική περίοδο για όλο το σύλλογο, και μόνο χορτασμένος δεν είναι από τίτλους για να πάρει την πρωτοφανή αυτή αποτυχία ελαφρά τη καρδία.
Ευτυχώς βέβαια που το πήρε έτσι, γιατί αν γινόταν το παραμικρό μάλλον ο κόσμος θα χρεωνόταν το "κατόρθωμα" του να τρως τρία γκολ σε ένα λεπτό μέσα, και όλη η φανταστική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο Μίκρα 3 θα γινόταν αυτόματα "κλίμα τρομοκρατίας" και οι 1.500 ΠΑΟΚτσήδες που τη δημιούργησαν "ανεγκέφαλοι χούλιγκανς". Αυτό που θα πρέπει όμως να προβληματίσει όλους όσους αγαπούν την ομάδα είναι το αν όντως σταδιακά συμβιβαζόμαστε με τη μετριότητα και την αποτυχία (αρχής γενομένης από το ποδόσφαιρο και την πλύση εγκεφάλου των ΑΡΔ) και αλλάζουν οι αξιώσεις που έχουμε από την ομάδα και τους εαυτούς μας.
Θα πρέπει βέβαια και εμείς με τη σειρά μας σαν λαός (κυρίως οι οργανωμένοι) να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας και το εάν ανταποκριθήκαμε στη στήριξη του τμήματος χάντμπολ όπως υποσχεθήκαμε στην αρχή της περιόδου. Αλήθεια οι σύνδεσμοι εξάντλησαν τα εισιτήρια διαρκείας του χαντμπολ; Πόσοι σύνδεσμοι και ποιοι έκαναν πράξη το χρέος τους και ποιοι μόνο μέσα από βαρύγδουπες επαναστατικές ανακοινώσεις; Το μόνο θετικό φέτος στον τομέα της στήριξης ήταν η παρουσία των οπαδών μας από την ομογένοια στην Αυστρία στο μοναδικό ευρωπαικό μας αγώνα και η παρουσία οπαδών μας σε κάθε εκτός έδρας αγώνα σε όλη την ελληνική περιφέρεια, κυρίως από τους τοπικούς συνδέσμους, που κανονικά είναι το αυτονόητο και δεν θα' πρεπε να χρειάζεται ειδική αναφορά. Είναι ωστόσο ενδεικτικό του ότι η στάση του κόσμου μας συνολικά προς τα ερασιτεχνικά τμήματα αλλάζει προς το καλύτερο και σε καμμία περίπτωση δεν είναι στα επίπεδα της αδιαφορίας που ήταν πριν από 3-4 χρόνια.
Εμείς περιμένουμε από τα παιδιά αυτά που σε κάθε γκολ δείχνουν το δικέφαλο αετό στο στήθος τους και μετά την απώλεια του τίτλου κλαίγανε απαρηγόρητοι (σε αντίθεση με κάποια ακριβοπληρωμένα αδιάφορα κοπρόσκυλα στο ποδόσφαιρο) να συνεχίσουν να δοξάζουν τον ΠΑΟΚ και να χαρίζουν επιτυχίες στο λαό του. Το ζητούμενο πλέον είναι να ανακτήσουμε άμεσα του χρόνου τα πρωτεία στο ελληνικό χαντμπολ με την κατάκτηση του νταμπλ και ο κόσμος να αγκαλιάσει το τμήμα (και γενικότερα τον ερασιτεχνικό ΠΑΟΚ) ακόμα πιο θερμά.
Προτρέπουμε τη διοίκηση του Α.Σ. ΠΑΟΚ να σταματήσουν επιτέλους να ιδρύουν συνεχώς νέα τμήματα για να εισπράττουν τις επιχορηγήσεις και στη συνέχεια να τα αφήνουν στη μοίρα τους (π.χ. τμήμα χόκευ) και να φροντίσουν να ισχυροποιήσουν τα υπάρχοντα τμήματα. Άλλωστε, όπως δείχνει σταθερά το χαντμπολ και φέτος και το βόλλει, μια μικρή υπέρβαση δυνατοτήτων και πόρων αρκεί για να έρθει και η επιτυχία στα ερασιτεχνικά αθλήματα. Όσο γι' αυτούς που αφήνουν ύπουλα βρώμες περί διάλυσης του τμήματος αριστερά και δεξιά, τους προειδοποιούμε ότι είναι πιθανότερο να διαλυθεί το σπίτι τους παρά ο ΠΑΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου